24 stycznia 2020 r. w Kancelarii Prezydenta RP Zofia Posmysz odebrała z rąk Andrzeja Dudy Order Orła Białego – najstarsze i najwyższe odznaczenie państwowe Rzeczypospolitej Polskiej. Przyznano je „w uznaniu znamienitych zasług w upowszechnianiu wiedzy o Holokauście i martyrologii Polaków, więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych w czasie II wojny światowej, za przekazywanie świadectwa prawdy o Zagładzie poprzez działalność artystyczną i twórczą”.

Pisarka od wielu lat angażuje się w działalność na rzecz polsko-niemieckiego pojednania i spotyka się z młodymi ludźmi z całego świata. Rozmowy te bardzo często odbywają się w Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży i w Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu, z którymi Zofia Posmysz blisko współpracuje, jest także Honorową Obywatelką Miasta Oświęcim.

“ Podczas uroczystości w Kancelarii Prezydenta RP, wzruszona Zofia Posmysz mówiła: Jest to dla mnie tak niespodziewane, że wciąż od kilku dni mi się wydaje, że to mi się śni. Bardzo, bardzo dziękuję, chociaż jest to chyba wszystko nierealne. Jak to mogło mi się przydarzyć, że Oświęcim, który wydawał się być końcem mojego życia, w jakiś inny sposób je zapoczątkował? Nie wiem… Byłam wychowana w atmosferze wiary w cuda i chyba to mi się potwierdza teraz. Kiedy usłyszałam kilka dni temu w telefonie głos informujący, że spotyka mnie takie odznaczenie, to pomyślałam sobie: ktoś chyba żartuje i odłożyłam słuchawkę. Nocy nie przespałam. Następnego dnia postanowiłam zadzwonić do Kancelarii Prezydenta, ale najpierw musiałam poszukać numeru. Zanim go odnalazłam, ktoś zadzwonił do mnie, potwierdził tę informację i poprosił o ustalenie terminu. I jeszcze mnie chyba spotkało pytanie, czy ja zechcę przyjąć odznaczenie. A może już tylko mi się to wydawało, bo sama myślałam, że to jest nieprawda. Dlaczego, za co, co ja takiego uczyniłam, że spotyka mnie takie wyróżnienie? W tej atmosferze żyłam przez kilka dni. Ogromnie dziękuję, ale dziękuję przede wszystkim Panu Bogu, bo wierzyłam w to, że za tym się kryje jakaś inna siła. Ta siła, która pozwoliła mi przetrwać Oświęcim. Dziękuję, dziękuję, dziękuję jeszcze raz i proszę o przebaczenie. “

W uroczystości wręczenia orderu, obok rodziny i przyjaciół Pani Zofii, uczestniczyli także dyrektor MDSM, Leszek Szuster oraz delegacja Fundacji Konrada Adenauera. Instytucje te od roku 2011 realizują wspólne projekty w oparciu o opowiadanie Zofii Posmysz „Chrystus oświęcimski”. W ramach tego cyklu dotychczas wydane zostało wspomniane opowiadanie w wersjach polsko-niemieckiej i polsko-angielskiej, opracowane zostały także warsztaty historyczno-literackie dla młodzieży pt. „Argument-biografia. Wartości humanistyczne w świecie odczłowieczonym”, które realizowane są przez Dom Spotkań od 2013 roku.